Hospitalizacja, niezależnie od jakości opieki medycznej, jest dla dziecka jednym z najbardziej obciążających doświadczeń. Niekorzystny wpływ leczenia szpitalnego jest między innymi tym większy, im dziecko jest mniej dojrzałe psycho-emocjonalnie do radzenia sobie w sytuacjach trudnych i im dłużej trwa hospitalizacja.

Podczas   pobytu   w   szpitalu   zostają  zaburzone prawidłowe  relacje emocjonalne  ze  znaczącymi w  życiu  dziecka   osobami   (rodzice,  rodzeństwo,  koledzy).   Ponadto   jest  to  środowisko  ubogie w  bodźce  stymulujące  rozwój   (ograniczony  dostęp  do  dóbr  kultury,  nauki,  sztuki),   a  obfitujące w czynniki zaburzające go (izolacja od naturalnego środowiska, samotność, obcość otoczenia, odczuwanie bólu fizycznego, strach, liczne ograniczenia). Hospitalizacja nie pozwala w pełni uczestniczyć w życiu społecznym (być przedszkolakiem, uczniem, kolegą, członkiem grupy sportowej itp.).

Umiejętne   przygotowanie   dziecka   do  pobytu  w  szpitalu z całą pewnością  złagodzi  poziom lęku i pozwoli małemu pacjentowi spojrzeć na fakt hospitalizacji bardziej przyjaźnie. 

• Szczera i dostosowana do wieku rozmowa z dzieckiem, znacznie je uspokoi. W czasie takiej rozmowy należy wytłumaczyć dziecku dlaczego musi zostać w szpitalu i co będzie się tam działo. Mniejszemu dziecku najlepiej przekazać takie informacje w formie zabawy. 

• Odgrywanie scenek z życia szpitala, takich jak: badanie lekarskie, pomiar temperatury ciała, dawanie  zastrzyków ukochanej  lali,  zakładanie wenflonu,  czy  podawanie  leków  misiowi,  sprawi, że mały pacjent łatwiej podoła trudom leczenia. Pomocne mogą okazać się książeczki i bajki dla dzieci, w których porusza się zagadnienia medyczne oraz problem hospitalizacji dzieci np. „Franklin idzie do szpitala”.

• Jeżeli pobyt w szpitalu jest zaplanowany, dobrze jest znaleźć czas na wcześniejsze obejrzenie szpitala i pokazanie dziecku miejsc, w których będzie przebywało, np. izby przyjęć, oddziału, kącika zabaw. 

• Nie  wolno  zapomnieć  utwierdzić dziecka o stałej obecności rodziców, odwiedzinach rodziny, czy możliwości kontaktu telefonicznego. Mały pacjent  musi  wiedzieć  o  wsparciu  rodziny i czuć się bezpiecznie, ufając, że zawsze może porozmawiać lub pobyć z kimś najbliższym. 

• Lęk, niepewność i obawy o zdrowie, to uczucia dobrze znane rodzicom chorych dzieci. Właśnie dla dobra swoich pociech, chociaż to niełatwe, muszą się oni postarać zapanować nad swoimi emocjami, aby dodatkowo nie utrudniać adaptacji do warunków szpitalnych. 

• W  czasie  badań  i  zabiegów  należy  zaakceptować również lęk dziecka i nie wyśmiewać tego, że boi się i płacze. 

• Jeżeli  to  możliwe,  rodzice  mogą  towarzyszyć dziecku w czasie badań i zabiegów,  wspierać je i chwalić za odwagę. 

• Personel  szpitala  potrafi  w  przystępny   sposób   wyjaśnić  małemu  pacjentowi   istotę   badań
czy zabiegów i nie będzie oszukiwał że nie boli, jeśli prawda jest inna. 

• Pozytywne nastawienie do leczenia i zaufanie do personelu medycznego, zarówno ze strony rodziców, jak i dziecka, to klucz do wspólnego sukcesu, jakim jest zdrowa przyszłość dzieci.

 

 

Do szpitala należy zabrać:

·  książeczkę zdrowia, dokumentację medyczną, wyniki badań,
·  przybory toaletowe: mydło, szczoteczkę i pastę do zębów, grzebień, ręcznik, klapki pod prysznic (większe dzieci),
·  bieliznę osobistą, piżamę, szlafrok, pantofle, skarpetki, wygodną odzież na zmianę.

 

Można również zabrać ulubioną poduszeczkę, kocyk, zabawki (bezpieczne, nie hałaśliwe), książeczki, gry, kolorowanki, kredki czy też fotografie bliskich osób.

 

PROSIMY NIE PRZYNOSIĆ DO SZPITALA RZECZY WARTOŚCIOWYCH I DOBRZE
ZABEZPIECZAĆ SWOJE DOKUMENTY, PORTFELE ORAZ TELEFONY KOMÓRKOWE.

 

Przyjęcie do szpitala

Przyjęcie dziecka do leczenia szpitalnego odbywa się w Izbie Przyjęć, gdzie lekarz dyżurny bada dziecko, rozmawia z rodzicami (zbiera wywiad) oraz kieruje na właściwy w danym przypadku oddział. Również w Izbie Przyjęć rodzice wyrażają pisemną zgodę na leczenie dziecka w naszym szpitalu. 

W oddziale szpitalnym chore dziecko i jego rodzice zawsze mogą liczyć na ciepłe i profesjonalne przyjęcie. Personel oddziału zapozna nowo przyjęte dziecko i jego rodziców z topografią oddziału, udzieli niezbędnych informacji oraz chętnie odpowie na wszystkie pytania i wątpliwości dotyczące pobytu w oddziale.